Roadtrip Peloponnesos in 10 hoogtepunten

1 maand (mei)
met 2 kinderen (5 en 7)
met auto en daktent

De Peloponnesos is het grootste schiereiland van Griekenland en ligt ten zuiden van het vasteland. Het is dat schiereiland dat lijkt op een hand met drie vingers en een duim. Wij bezochten het schiereiland in het laagseizoen, in de maand mei, met ons kampeerbusje en een daktent. We namen een maand de tijd om het schiereiland te ontdekken maar had je ons vier maanden gegeven, dan waren we er nog niet op uit gekeken. Het is overal zo mooi! En in de lente is het nog niet te warm of te druk, de ideale periode dus! We nemen je in dit artikel mee op onze roadtrip door de Peloponnesos, in tien hoogtepunten.

Wij kwamen aan in Griekeland met de boot vanuit Italië, tijdens onze roadtrip van vijf maanden door Europa. In Italië namen we de boot in Brindisi en in acht uur voeren we van Brindisi naar Igoumenitsa in Griekenland.

Igoumenitsa ligt in het noorden van Griekenland en vanhieruit is het ongeveer drie uur rijden naar Patras, dat is in het noorden van de Peloponessos. Wij besloten om eerst een heel stuk te rijden naar de andere kant van het schiereiland en te starten aan het kanaal van Korinthe.

Het kanaal van Korinthe is ongeveer 6 km lang en 23 m breed. Het maakt een verbinding voor schepen tussen de golf van Saronikos en de golf van Korinthe. Het is indrukwekkend, en héél erg diep, zo’n 8 meter steil naar beneden. Het is leuk om te zien, maar meer dan een vertrekpunt is het voor ons niet. Vanhieruit beginnen we aan onze roadtrip van een maand door de Peloponnesos!

1 / Methana

De weg naar Methana, het stuk langs de kust vanuit Nea Epidaurus, is meteen heel erg mooi. Methana is een klein schiereiland dat vasthangt aan de Peloponnesos, in Argolis, de duim eigenlijk, het oosten dus. Het is een vulkanisch schiereiland, met maar liefst 30 uitgedoofde vulkanen. Wij beklimmen er één van. Net voorbij het dorp Kaimeni Chora staat een wegwijzer naar de wandeling. Het is een eenvoudige wandeling van anderhalf uur heen en terug. We wandelen over bruine lavarotsen en hebben af en toe een geweldig uitzicht over de Saronische golf.

In Kaimeni Chora is een heel gezellig barretje. Je moet een beetje geluk hebben want de eigenaar doet enkel open wanneer hij het wil. Wij eten er een heerlijke Griekse salade. Als je de weg verder volgt, rijdt je over een bochtige maar heel mooie weg. We rijden helemaal door naar het noorden van het schiereiland, tot aan het thermale bad Pausanias. Dat is een stenen buitenbad met heilzaam water, vlakbij de zee! Gewoon op een knop duwen en het warme water loopt zo het bad in. Genieten! Je kan het schiereiland helemaal rond rijden, en zo kom je weer aan in het stadje Methana.

Wij sliepen op camping Isthmia Beach, niets bijzonders maar een goeie tussenstop in de buurt van Korinthe.
Op het schiereiland Methana hebben we wildgekampeerd.

2 / Hydra

Hydra is een eiland zonder auto’s met maar 2000 inwoners. Alles gebeurt er te voet of met ezels. Koelkasten vervoeren, manden vol met fruit naar de supermarkt dragen, er komt geen auto aan te pas. Het eiland heeft een heel leuke en rustige vibe. Het trekt kunstenaars, schrijvers en muzikanten aan omdat de sfeer en de rust er zo inspirerend is. En het eiland ligt vol wandelpaden natuurlijk! Als je met de boot toe komt, zie je meteen wandelborden staan met info over de verschillende wandelingen. Wij wandelen een stukje langs de kustlijn over een mooi stenen wandelpad en nemen dezelfde weg terug.

Je kan Hydra bereiken per boot, bijvoorbeeld vanuit Methochi. Daar is een grote parking waar je je auto kan achterlaten. Het is een half uurtje varen vanhieruit en wij betaalden 23 euro voor een enkele rit met ons vier. Het is erg duur om te overnachten op Hydra maar wel een ervaring denk ik. Wij gingen voor een daguitstapje.

Wij sliepen 2 nachten op een wildkampeerplek een stukje voor de Methochi-pier, in een afgelegen baai.

3 / Franchthi Cave

Op het Lampagianna-strand vinden we opnieuw een mooie wildkampeerplek. Er staat veel wind dus de wandeling naar de Franchthi Cave houden we voor de volgende dag. De Franchthi Cave is een grot dat al bewoond was in de steentijd, zo’n 32 000 jaar geleden. De wandelweg ernaartoe is eenvoudig, al moet je in het begin wel wat klauteren over de rotsen. Als je op het einde van het strand start zoals wij, is het nog geen kilometer wandelen tot in de grot. Er staat een grote rode pijl die de richting aanduidt. De grot is best indrukwekkend. Het is een zaalvormige ruimte met twee grote openingen. Er staan informatieborden zodat je best wat te weten komt over hoe de grot bewoond was. We blijven er een tijdje en keren dan langs dezelfde weg terug. De rest van de dag blijven we op het strand wat het is er heerlijk zwemmen!

Wij sliepen in ons busje op het strand van Lampagianna.

4 / Het theater van Epidaurus

Het theater van Epidaurus is het best bewaarde theater uit de Griekse oudheid. Daar zijn we wel benieuwd naar. We komen toe op een gigantische parking, gelukkig is het nog laagseizoen, maar je merkt meteen hoe druk het hier kan zijn. We betalen toegang (12 euro pp, 6 euro voor de kindjes) en lopen meteen door naar het theater en laten de rest van de archeologische site even links liggen. Het theater staat bekend om haar geweldige akoestiek. Als je op de ronde steen in het midden staat en je zegt iets, dan zouden de 15 000 potentiële toeschouwers je moeten kunnen horen. 15 000 toeschouwers hebben we gelukkig niet als we heel luid ‘Ik heb koekjes!’ roepen door het oude theater. Daarna zetten we ons op de bankjes ergens helemaal bovenaan om de indrukwekkende omgeving helemaal in ons op te nemen.

5 / Nauplion

Nauplion is een gezellige havenstad aan de golf van Argolis, met vele kleine straatjes, een jachthaven en een vesting dat hoog boven de stad uitsteekt. Wij parkeren op een grote parking aan de noordkant van de stad voor een wandeling. We wandelen eerst langs de jachthaven naar de oude stad. Het pad begint op het einde van de haven, aan een speeltuintje, op een groot stenen pad. Het pad volgt de landtong langs de zee. Er staan duizenden cactussen hier en veel mooie bloemen. Het pad gaat over in een grindpad en volgt verder de zee. Het eindpunt van de wandeling is het strand van Karathona. We nemen dezelfde weg terug en stoppen onderweg nog aan een rotsig strandje om te zwemmen.

In de vroege avond beklimmen we ook nog de Palamidi-vesting. Een groot fort dat te bereiken is via een steile trap. Vermoeiend, maar we worden beloond met een heel mooi uitzicht over de stad en de zee.

Nauplion is ‘s avonds heel gezellig, wanneer je door de oude straatjes loopt en op zoek gaat naar een plek om te eten. We eten moussaka en gevulde tomaten. Heel lekker!

Wij sliepen in ons busje op de grote parking van Nauplion met zicht op de lichtjes van de stad, op het Vivari-strand aan de Moustos Wetlands en op Camping Zaritsi (om enkele regendagen te overbruggen en de was te doen).

6 / Het klooster Elonis

Tijd om even de bergen in te trekken, op zoek naar het Moni Elonis! Het ‘Moni’ of klooster Elonis ligt op een spectaculaire manier tegen een rotswand aangebouwd. Je kunt ernaartoe wandelen via een wandelpad in de bergen. Wij komen vanuit Leonidio en rijden langs een spectaculaire bergweg richting Kosmas. Zo zie je het klooster al tegen de bergwand aanplakken. Het ziet er op die manier totaal onbereikbaar uit. Het wandelpad begint ongeveer 8 km voor Kosmas, een wegje links in. We wandelen door een prachtig bergdecor, zien de autoweg onder ons kronkelen door het landschap en genieten van de verre uitzichten. Oscar, Ella en ik wandelen een uur en half tot aan het klooster, waar Wouter ons weer oppikt.

Na de wandeling rijden we nog even door tot in Kosmas, een piepklein bergdorp met een heel mooi dorpsplein vol grote platanen en terrasjes. Spijtig genoeg is alles dicht, behalve één restaurant op de hoek, waar een houtkachel brandt. Die warmte is welkom op 850 meter hoogte. We eten lekker Grieks en slapen een stukje verderop in ons busje. Best koud hier in de bergen ‘s nachts!

We sliepen op een wildkampeerplek iets voorbij Kosmas in de bergen op 1000 meter hoogte.

7 / Monemvasia

Vanuit de bergen rijden we weer naar de zee en op onze route komen we Monemvasia tegen, een Byzantijnse vestingstad. De stad is gebouwd op een rotseiland vlak voor de kust. Je moet binnen langs een oude dikke poort en komt dan in kleine, nauwe straatjes terecht. Auto’s kunnen er niet in, alles gebeurt te voet. Wij klimmen naar het hoogste punt van het rotseiland, tot aan de ruïne van de bovenstad, met de kerk Agia Sofia en een geweldig uitzicht over de onderstad en de zee. Maar het is warm dus gaan we beneden weer afkoelen, in de kleine straatjes, met kerken en platanen die wat schaduw geven. We eten ijsjes en ‘s avonds Griekse vegetarische pitta. Daarna rijden we een stukje terug, naar een mooie wildkampeerplek aan het strand van Kastraki, waar we nog een dagje blijven spelen.

Wij sliepen in ons busje op het Kastraki-strand.

8 / Elafonisos

We rijden verder door naar het zuiden en een overzet vanuit Vigklafia brengt ons in tien minuten naar het eiland Elafonisos (we betalen iets meer dan 20 euro voor de auto en 4 personen). Elafonisos staat bekend om haar witte stranden en mooie blauwe zee. Het eiland is niet groot, en we rijden bij aankomst meteen door naar het meest bekende strand, Simos Beach. Daar vinden we een plekje voor de auto, met een ruim zicht over het mooie strand en de zee. Hier genieten we de rest van de dag, we zwemmen in de zee en maken een wandeling langs de duinen. We hebben geluk want het is haast windstil. We horen dat de wind hier best fel kan zijn. De rest van het eiland is mooi om door te rijden, maar Simos Beach vonden wij wel veruit de mooiste plek.

We sliepen met ons busje op een wildkampeerplek met zicht op Simos-beach. Maar wildkamperen mag hier eigenlijk niet, dat kwamen we de volgende dag te weten. We zijn meteen vertrokken. Er is een ook een camping op het eiland. Eens van het eiland af, sliepen we aan een kleine baai in de buurt van Molaoi.

9 / Schiereiland Mani

Het schiereiland Mani is het middelste schiereiland van de drie vingers van de Peloponnesos. Onze eerste stop hier is het scheepswrak van Dimitrios. Het wrak ligt heel dicht bij de kust, op het strand van Valtaki, je kan er dus heel dichtbij komen en dat maakt het best indrukwekkend. Oscar is helemaal in de ban maar Ella vindt het best eng. Het verhaal gaat dat het schip in 1981 in brand is gestoken door sigarettensmokkelaars maar Ella denkt vooral aan piraten en blijft stevig aan onze hand.

We rijden verder het schiereiland Mani op en stoppen voor een lekkere lunch in het dorp Flomochori. Voor Souvlaki met frietjes en Griekse salade voor ons vier betalen we 22 euro. Zalig! We stoppen ook aan het witte keienstrand van Alipa en in Porto Kaglio. En dan zijn we helemaal in het zuiden, aan kaap Tenaro. Hier start een wandeling die we heel graag willen doen. Op de parking in Kokkinogia kunnen we vertrekken. We wandelen over een eenvoudig maar heel mooi pad in een klein uur helemaal naar de vuurtoren van kaap Tenaro. Dit is het meest zuidelijke punt van het Europese vasteland! De vuurtoren zelf kan je niet bezoeken maar op dit uiterste puntje is het uitzicht over de zee en de voorbijvarende schepen geweldig! We wandelen dezelfde weg terug maar voor we voor naar de parking terugkeren, stoppen we nog om te zwemmen in het heldere water bij het kleine kiezelstrand rechts onder de parkeerplaats. En we moeten ook nog langs de grot van Hades. Oscar is geïntrigeerd door deze plek, waar de god van de onderwereld zich heeft schuilgehouden. Er staat ook een kleine tempel van Poseidon, de god van de zee.

We rijden de weg weer verder naar boven en komen langs Vathaia, een verlaten dorp, mooi gelegen op een rots. Hier blijven we kamperen bij een mooie zonsondergang. Wij rijden verder langs de kust en het strand van Pyrgos Dirou. ‘s Avonds bezoeken we Areopoli, een gezellig stadje waar je lekker kunt eten. En tot slot komen we aan bij Kardamyla. Daar doen we een wandeling omhoog naar de Agia Sofia. Bij het afdalen hebben we een mooi uitzicht over de stad en de zee.

Op het schiereiland Mani sliepen we op deze plekken:
- camping Meltemi
- een wildkampeerplek bij Anatoliki, Vatheia, Pyrgos Dirou en Kardamyli

10 / Voidokilia Beach

Onze laatste stop op de Peloponnesos is het mooie strand van Voidokilia. Het is een hoefijzervormig strand en ligt in een natuurgebied, aan de Gialova-lagune. Voor ons is het misschien wel het mooiste strand dat we gezien hebben op de Peloponnesos. Het water van de zee loopt hier geleidelijk af waardoor de kindjes enorm fijn kunnen spelen in de fantastische golven. Bij het avondlicht maken we een wandeling naar de grote duin op het einde van het strand. Als we weer beneden komen, valt de ondergaande zon tussen de twee rotsen van de baai. Magisch mooi! We genieten tot de zon helemaal onder is.

Je kan hier aan de Navarino-baai en de Gialova-laguna ook mooi wandelen. Wouter en de kindjes zetten mij af aan de start van de wandeling, langs een smalle landengte voorbij Golden Beach is een parking. Ik klim pittig naar boven, tot aan de burcht Navarino. Ik moet de ruïne door en aan de andere kant, door een opening in de muur, er weer uit. Vanhieruit heb ik een geweldig zicht over de baai en het strand van Voidokilia! Langs deze kant daal ik af, langs een grot, de grot van Nestor, waar ik overigens niet in durf. Zo kom ik via de duinen aan bij Voidokilia-beach, waar de kindjes alweer aan het spelen zijn in het water. Ik doe mee, om heerlijk af te koelen van de wandeling!

Omdat het hier een natuurgebied is, bleven we hier niet slapen in ons busje. We vonden een plek in Pylos, op een grote parking aan de haven.

Wat je zeker moet doen, als je in Pylos of Gialova bent, is de wandeling bij de Polylimnio watervallen. Het is vanuit Pylos een half uur rijden het binnenland in op de weg richting Kalamata. Aan de start van de wandeling is een kleine parking die snel vol kan lopen. De wandeling start beneden aan het grindpad. We komen in een soort prachtige jungle terecht, met een mooie rivier, watervallen en poeltjes. We klimmen en klauteren langs het pad helemaal tot aan het Kadi-meer. Het water heeft alle tinten groen en blauw. Wat een prachtige plek. De kindjes willen graag zwemmen maar het water is zo koud! Lekker verfrissen met onze voeten in het water lukt gelukkig wel! Genieten!

Voor we de oversteek maakten naar het eiland Kefalonia, sliepen we nog op een wildkampeerplek bij het strand van Agiannakis, waar we grote zeeschildpadden zagen in de zee! We beleven ook enkele dagen op camping Ionion Beach.