De Catalaanse Pyreneeën in de herfst

Als je het aan de berggidsen ter plaatse vraagt, noemen ze de herfst als hun favoriete seizoen om te wandelen in de Catalaanse bergen. Nog genoeg daglicht, zuivere lucht, het licht valt mooi en de kleuren zijn adembenemend! Bovendien is het overal heel erg rustig, geen toerisme zoals in de zomermaanden, je hebt de bergen eigenlijk voor je alleen.

Wij gingen in november naar de Catalaanse Pyreneeën en werden getrakteerd op (meestal) blauwe lucht en aangename temperaturen. Een zalige herfstzon waar je zo van oplaadt!

Schaapherders in Vall d'Àssua

We beginnen onze trip in Llessui, een klein dorp in het noorden van Catalonië, op drie uur rijden van Barcelona. Daar midden in de bergen van Vall d'Àssua is er een schapenboerderij. In de zomer grazen de schapen op de weiden van de Vall d'Àssua maar in de herfst krijgen ze lammetjes en zijn ze vaker op stal. Wanneer wij een bezoek brengen aan de schapenboerderij zijn er maar liefst tweehonderd lammetjes! We nemen genoeg tijd om te knuffelen dus. In het Ecomuseum in het dorp leren we alles over de schaapherders en hun beroep. Een heel leuk en kleinschalig museum, zeker ook leuk om met kindjes te doen!

Fresco’s in de Sant Victor kerk

Vlakbij Llessui ligt het nog kleinere bergdorp Seurí. Hier wonen slechts 10 mensen permanent! Het is ook een plek waar Spanjaarden naartoe komen in de zomer om te ontsnappen aan de drukte en om van het echte bergleven te proeven. Net zoals de Spaanse kunstenaar Santi Moix. Hij woont nu in New York maar kwam jarenlang de zomer doorbrengen op deze plek. De kerk hier heeft hij omgetoverd tot een prachtig kunstwerk. Je zou het nooit verwachten als je de kleine Sant Victor kerk vanbuiten ziet maar je wordt omver geblazen als je binnengaat …

“Het lijkt wel alsof we in een boek wandelen.”

— Ella (6)

Het nationaal park d’Aigüestortes i Estany de Sant Maurici

Om de herfst in de bergen echt helemaal te voelen, gaan we nog hoger de bergen in, naar maar liefst 2000 meter. Het bergdorp Boí is daarvoor de ideale uitvalsbasis en een van de drie toegangspoorten naar het nationaal park d’Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. In Boí parkeren we de auto en stappen we over in een 4x4 busje om het park echt helemaal in te rijden. Met je eigen auto mag je er niet in, omdat de wegen te smal zijn en om het park te beschermen. De mooie herfstkleuren vallen meteen op als we naar boven rijden, tot aan de Planell d'Aigüestortes. En de pieken van bijna 3000 meter steken af met hun verse sneeuw op de toppen. We wandelen een stukje langs de rivier en keren dan terug over de bruggetjes en de vlonderpaden, tot aan het uitzichtspunt. We kijken uit over de Sant Nicolau vallei en het Llebreta-meer.
Aigüestortes betekent ‘kronkelend water’ en heeft meer dan 200 meren en ontelbaar veel rivieren en watervallen. Fantastisch mooi!

Het dorp Taüll (1510m) ligt nog een klein beetje hoger dan Boí (1263m). Daar rijden we nog even naartoe voor twee mooie kerkjes uit de 11de-12de eeuw. De Catalaanse Pyreneeën heeft wel meer oude kleine kerken maar in Taüll heb je er dus meteen twee vlakbij elkaar. De eerste kerk zie je meteen aan je linkerkant als je het dorp binnenrijdt. Voor de tweede kerk moet je de auto parkeren en even te voet het mooie dorp inwandelen. De eerste Romaanse kerk ‘Sant Climent de Taüll’ heeft een indrukwekkende videomapping om de oude fresco’s tot leven te laten komen. Echt heel mooi! Check goed de openingstijden en de uren waarop de videomapping wordt afgespeeld. Een toegangsticket kost 5 euro. De tweede kerk ‘Santa Maria’ is gratis.

Het Sant Antoni meer

Onze laatste stop in de Catalaanse Pyreneeën is het Sant Antoni meer aan de voet van het nationaal park d’Aiguëstortes, vlakbij het dorp La Pobla de Segur. We ruilen onze wandelschoenen voor mountainbikes deze keer! Het meer is ideaal voor een toertje fietsen met de kinderen. In de herfst staat het water van de dam laag dus is er veel ruimte om te ontdekken met de fiets. Wij genieten van de herfstkleuren hier, de zon die schijnt en de vele vogels die we zien overvliegen!