De mooiste wandelingen in de Franse Alpen
Wandelen terwijl je besneeuwde toppen en gletsjers in het zicht houdt, af en toe een steenbok of een kudde gemzen op je pad en heel veel bergmarmotten. Dat is wandelen in de Alpen! De wandelpaden zijn er avontuurlijk maar steeds goed onderhouden. Meer dan de moeite waard dus voor een stevige wandelvakantie. Wij gingen ernaartoe in juli met onze twee kindjes van 7 en 8. We zetten hier enkele heel mooie wandelingen op een rijtje, soms uitdagend maar meestal goed te doen met kinderen.
1 / Naar Refuge de Prariond (2300m)
In het nationaal Park Vanoise. De wandeling start aan de parking van Pont Saint-Charles in Val d’Isère. De hut ligt 250 meter hoger en je kan er naartoe via een veel belopen wandelpad. Na een pittige maar korte klim zie je een diepe kloof onder je. Het pad wordt hier smal, dus hier moet je de kindjes zéker goed bij je houden. Als je veel last hebt van hoogtevrees, is dit wandelpad geen goede optie. Uiteindelijk kom je uit in een brede vallei waar je sowieso je eerste bergmarmotten zal zien. De hut zie je voor je liggen.
Wij deden 1 uur en 10 minuten over deze tocht (enkel)
3,3 km en 254 m hoogteverschil
In Refuge de Prariond (2300m) kan je slapen maar je kan ook je tent opzetten bij de hut, dan betaal je 6 euro pp. Je kan ook naar de hut wandelen en weer terug op dezelfde dag. Bij de hut starten nog wandelpaden naar bijvoorbeeld Col de la Lose (2957m). Toen wij er waren, lag er nog sneeuw op de col dus wij wandelden tot bij een plateau, daar waar de sneeuw begon en zijn dan teruggekeerd. Op deze tocht zagen we een kudde van 13 steenbokken!
Beklimming van 1u15m, tot op 2800 meter.
3,89 km, 389 m hoogteverschil
2 / Naar Refuge du Fond d’Aussois (2350m)
In het nationaal Park Vanoise. De wandeling start aan het stuwmeer Le Plan d’Anval, op 2000 meter hoogte, dat met de auto te bereiken is vanuit het dorp Aussois. Aan het stuwmeer is een grote parking en er staan wandelbordjes die je naar de hut leiden. Onderweg kwamen we een mooie rivier tegen waar de kindjes meteen dammen wilden bouwen. De hut behoort tot de Refuge en Famille, dat zijn hutten die door hun relatief makkelijke bereikbaarheid helemaal geschikt zijn om met kinderen naartoe te gaan.
Wandeling van 3u (heen en terug)
10 km, 315 m hoogteverschil
3 / Naar Refuge de l’Alpe de Villar-d’Arêne (2077m)
In het Parc National des Ecrins. Je kan je auto parkeren op de parking in Villar-d’Arêne bij Plan d’eau d’Arsine. Je volgt eerst rustig de rivier maar al gauw begint het stevig te klimmen. Het laatste stuk naar de hut is dan weer minder steil. Je kan slapen in de hut, of wandelen tot aan de hut en dan weer terugkeren. Wij wandelden nog een stukje verder tot aan de col d’Arsine (2348 m) en zochten daar een plek voor onze tent. In het nationaal park mag je je tent opzetten tussen 19u ‘s avonds en 8u ‘s morgens.
Tot aan de hut is het 2u30min wandelen.
5 km, 400 m hoogteverschil
Naar Col d’Arsine is het nog eens 1u30min .
4 / Naar Refuge de Glacier Blanc
In het Parc National des Ecrins. De wandeling start aan Chalet Refuge du Pré de Madame Carle, op de route de Cézanne vanuit Ailefroide. Er is een grote parking om je auto te parkeren. De wandelbordjes duiden aan waar je naartoe moet om naar de Refuge de Glacier Blanc (2550m) te wandelen. Je volgt eerst een brede grindweg, steekt een rivier over en begint dan te klimmen. De klim is pittig en lang maar het uitzicht onderweg is meer dan de moeite. Er zitten enkele passages tussen die heel smal zijn en waar touwen hangen om je aan vast te houden. Maar met een goede conditie en wat wandelervaring is het zeker goed te doen. Ik deed de wandeling alleen, zonder kinderen. Ik ben niet helemaal tot aan de hut geraakt omdat ik ziek werd onderweg maar had wel een heel mooi zicht op de gletsjer en de Mont Pelvoux.
Ik deed 8,5 km in totaal (heen en terug).
560 m hoogteverschil, 3 uur
Als je helemaal tot aan de hut gaat, is het nog een kilometer verder (enkel) en nog 100 m extra stijgen.
5 / Naar Refuge du Sélé (2511m)
In het Parc National des Ecrins. Je kan de wandeling starten in het dorp Ailefroide, of net als ik, van aan je tent op Camping d’Ailefroide. Het is een lange, pittige wandeling, met heel veel hoogtemeters. Maar de wandeling is superrustig en ik zag zes gemzen onderweg! Je volgt vanop de camping een heel stuk de rivier (de Torrent de Celse Nière) en maakt dan met haarspeldbochten een eerste klim. Toen ik de wandeling deed, was de route verlegd door modderstromen die een stuk van het pad hadden weggespoeld. Maar ook de nieuwe route is prima te bewandelen. Er zijn twee moeilijkere stukken waar je een rivier over moet. Gelukkig stond, toen ik er was, het water niet zo hoog en kon ik door de stenen die er lagen, makkelijk oversteken. De hele route lang vraag je je af waar die hut nu eigenlijk ligt. Ze ligt heel hoog en is goed verstopt :-) Het laatste stuk is nog behoorlijk steil en zelfs een beetje technisch. Je moet je aan kabels omhoog trekken, het pad is smal en steil (let op met hoogtevrees). Dan wandel je een kleine pas over en bereik je achterom de hut. Een hele mooie maar dus ook wel zware tocht!
1000 hoogtemeters! 6u wandelen heen en terug (zonder kindjes)
14 km
6 / Naar Lac Foréant, langs Col Vieux (2806m)
In het Parc Naturel Régional du Queyras. De wandeling start iets voor Col Agnel, op een parking langs de weg (parking Col Vieux). Er staat een wandelbord met informatie. Deze wandeling is heel populair op een zomerdag. Ik wandelde met de kindjes naar Col Vieux (2806m) om dan af te dalen naar Lac Foréant. Op je rechterkant heb je zicht op de berg Pain de Sucre. In het meer kan je niet zwemmen maar het is wel een leuke plek om te picknicken.
Ik wandelde een kleine 3 uur met de kindjes (incl pauzes) over 6,80 km (dat is heen en terug).
Het hoogteverschil is 364 m.
7 / Naar Pic de Caramantran (3025m)
In het Parc Naturel Régional du Queyras. Onze eerste top van 3000 meter met de kindjes! De wandeling start opnieuw op parking Col Vieux op de weg naar Col Agnel. Hoewel de top op 3000 meter ligt, is dit geen technische wandeling. De top is makkelijk te bereiken en leuk om te doen met kinderen. Onderweg zagen we een steenbok. Je wandelt hier natuurlijk wel heel hoog, door de grote hoogte moet je conditie én dat van de kindjes goed zijn. Je wandelt eerst naar Col de Chamoussière (2882m) en klimt dan verder dan Pic de Caramantran / Monte Pelvo (3023m). Je staat hier op de grens van Frankrijk en Italië. Met wat geluk - zonder wolken - zie je de Monte Viso in Italië liggen.
We wandelden 1u30min tot op de top. Je moet dezelfde weg terug.
Het hoogteverschil is 404 m. 6,70 km.
8 / Naar Lac Miroir (2214m)
In het Parc Naturel Régional du Queyras. De wandeling start in het dorp Ceillac en begint meteen stevig te klimmen door een bos. De klim houdt niet op tot je 717 meter hoger bent! Het is bij momenten echt steil omhoog. Onderweg kan je een pauze nemen aan de mooie rivier Ruisseau de la Pisse. Tijdens de klim denk je waarschijnlijk dat je niet meer verder wil maar hou vol tot je hoge bergpieken voor je ziet. Voor je het weet, ben je dan bij het wondermooie Lac Miroir (2214m), een spiegelmeer omgeven door scherpe toppen. Een fantastische beloning van een zware tocht! Wij wandelden dezelfde weg terug.
9 km, 717 hoogtemeters
We deden 2 uur over de beklimming tot aan het meer.
De afdaling ging een stuk sneller.
9 / Naar Lac des Cerces (2400m)
Vanop de Route du Col de Galibier. Er is een parking op de weg naar de Galibier, bij Auberge Plan Lachat. Daar kan je je auto parkeren. Er staan duidelijke wandelbordjes. Wij kozen voor de wandeling naar Lac des Cerces (2400m). Eerst volg je een breed grindpad en bij Les Mottets begin je te klimmen tot aan het meer. Je kan niet zwemmen in het meer maar het is een fijne plek om te picknicken. Wij wandelen dezelfde weg terug maar er zijn verschillende opties om er een rondwandeling van te maken omdat je hier aansluit op de GR57.
De wandeling die wij deden, is ongeveer 3 uur.
9 km en 450 hoogtemeters.
